Ooooh hoe leuk is het om dit te mogen typen! Ik ben echt zo blij, enthousiast, gelukkig en ik geniet zo van alles op het moment. Ja ik ben gesloopt en heb een enorm tekort aan energie, maar dat mag de pret niet drukken. Ons tweede dochtertje is er eindelijk! We zitten op een enorme grote roze wolk en zijn daar echt niet vanaf te slaan. Ze is zo’n prachtig, lief, fantastisch mooi meisje. Echt vanaf het moment dat ze op m’n borst lag ben ik stapel verliefd haar. Ongelooflijk hoeveel liefde je al kan voelen voor zo’n klein wondertje zo net na de geboorte! Ik heb echt gehuild ongeveer een uurtje na de bevalling. Gewoon omdat ik zo enorm blij ben dat ze er in goede gezondheid is en ik weer mama ben van een tweede kindje!
Dag 1 met onze kleine meid is zo magisch! Ze is echt een enorm wonder. S is ontzettend moe en heeft helaas ontzettend last van misselijkheid door het teveel binnen krijgen van vruchtwater tijdens de bevalling. Er komt constant voeding omhoog en vanwege de misselijkheid drinkt ze ook nog eens te weinig waardoor ze nog eens extra vermoeid is. Al met al gaat het met haar dus niet echt super. Ik probeer haar wel heel erg te motiveren om aan de borst te drinken zodat ze toch iets van energie binnen krijgt, maar dat is een hele flinke opgave. Volgens de kraamzorg is het verschil in gewicht tussen wat er in het ziekenhuis gemeten is en vandaag ruim 55 gram eraf. We krijgen complimenten dat we het heel relaxt oppakken dat er weer een baby’tje in huis is. Dat realiseren we ons op dat moment nog niet echt, maar later blijkt dat wel echt zo te zijn. Het is echt superfijn dat de kraamzorg er in ieder geval is. Zij houdt zich ook lekker bezig met J zodat de papa en ik ons vol op de baby kunnen richten. Eigenlijk gaat deze dag als een malle voorbij.
Dag 2 betekent voor S helaas nog steeds dat ze enorm moe en misselijk is. Ze is steeds aan het kokhalzen, maar omdat ze zo moe is wil het uitspugen niet echt. Ze is alles wat er omhoog komt steeds weer terug aan het inslikken. Het enge is dat er soms zoveel omhoog komt dat ze het niet weggeslikt krijgt. Ze is dus vandaag terwijl de kraamhulp haar aan het verschonen was blauw aangelopen omdat ze geen lucht meer kreeg. Doodeng! Ik besluit dus om haar enkel nog op haar zij te laten slapen omdat ik als de dood ben dat ze anders stikt in haar slaap. De kraamhulp snap dit en gaat direct mee met deze keuze. Vandaag ben ik weer vooral bezig om haar aan het drinken te krijgen. Aanhappen doet ze echt perfect, maar ze blijft te moe om echt goed door te drinken. Ze is vandaag zoals verwacht flink afgevallen en staat op ongeveer 100 gram eraf, maar de kraamhulp vind het in ieder geval super dat ik zo hard bezig ben om S te laten drinken. De borstvoeding komt wel al goed op gang en ik merk dat ik al af en toe melk lek en S heeft zelfs al een keer een toeschietreflex te pakken gehad. Mooi, dan hoeft ze zelf weinig moeite te doen om te zuigen! Nog altijd staat wij er heel relaxt in en blijf ik gemotiveerd om ervoor te zorgen dat ze toch gaat drinken en ze uiteindelijk zal gaan groeien.
Dag 3 is helaas niet anders dan de voorgaande dagen. Ze blijft moe en misselijk en het drinken aan de borst blijft een enorme uitdaging. Vandaag is ze ook helaas nog steeds niet aangekomen en daar baal ik wel echt heel erg van. Ik zie zo graag dat ze groeit, want ze is wel echt haar best doen met drinken. Als ze morgen weer zoveel is afgevallen dan zit ze bijna op de 10% gewicht eraf en moeten we gaan kijken hoe we dit goed kunnen aanpakken. S doet wel wat meer haar best met drinken vandaag en ook het aanhappen gaat iets beter. Ze moet alleen wel een beetje gaan doordrinken, want dat schiet er nog wel een beetje bij in. Heb nu echt enorm zere tepels, dus ben ik lekker aan het smeren met Purelan. Dat is wel nodig ook, want ze zijn een klein beetje kapot gezogen. Auw! Verder gaat het eigenlijk prima vandaag. Begin nu wel echt stuwing te krijgen en de melkklieren voelen heel hard aan. Ben ergens een beetje bang voor een borstontsteking, maar als S ze nu lekker gaat leeg drinken dan zal dat ook wel weer meevallen. Dus we blijven met dat vooruitzicht maar gewoon positief. Vandaag weer complimenten gehad van de kraamhulp, dus dat is echt hartstikke fijn.
Dag 4 is het wakker worden met een redelijke relaxte nacht. Ze heeft er netjes 3 uur tussen laten zitten en gek genoeg gaat het met die onderbrekingen in de nacht eigenlijk heel erg goed qua energie. De spanning zit er vandaag goed in hoe het gewicht gaat zijn, maar bij het weegmoment krijgen we te horen dat we kunnen verwachten dat ze vanaf morgen gaat aankomen. Ze is slechts 5 gram afgevallen, dus ze drinkt aanzienlijk beter en het is gelukkig niet nodig om al in te grijpen. Op naar de stijgende lijn! Ze drinkt sinds vandaag echt aanzienlijk beter en dat doet mij goed. Verder heeft ze vannacht eindelijk in de co-sleeper geslapen in plaats van bovenop ons. Dat geeft ook vertrouwen dat dit goed gaat komen, want echt lekker slaap je toch niet met zo’n klein mini mensje op je. Sinds vandaag kun je ook goed aan de ontlasting zien dat ze in de overgang zit van meconium naar borstvoedings ontlasting. Woop woop!
Dag 5 is het weer wakker worden na een relaxte nacht. Papa had vannacht mazzel en ik heb alles zelf gedaan, dus die heeft aardig wat door kunnen pakken. Het is vandaag een feestje, want S is eindelijk in gewicht aangekomen! 🥳 We mogen dus vanaf vandaag haar 4 tot 5 uur door laten slapen als ze zover komt. Dat is voor ons ook weer lekker! Qua borstvoeding loopt het nu in ieder geval goed. De tintelingen van het toeschietreflex zijn goed aanwezig, S drinkt lekker door en de zoogkompressen zijn echt nodig want ik lek! Vandaag had S de screening voor de gehoortest en de hielprik. Beide oortjes zijn goed ontwikkelt, dus daar geen zorgen over. De hielprik was wel even zielig. Het prikken op zich vond ze niet erg, maar dat knijpen om er bloed uit te krijgen werd ze wel even boos om. Groot gelijk natuurlijk! Verder is haar ontlasting nu echt officieel veranderd naar borstvoeding ontlasting. Halverwege de dag heeft S ons weer flink laten schrikken toen er weer melk omhoog kwam bij het verschonen. Ze draaide weer haar hoofdje niet weg en stikte weer in haar spuug. Dit heeft me zo van slag gemaakt dat de schrik er wel echt even goed in zit. Strak dan letten we even niet genoeg op en stik ze echt. Ik wil dit lieve kleine meisje echt niet kwijt! Dus de verloskundige nog maar een keertje gebeld, die geeft aan dat als ze echt gaat stikken we erop moeten vertrouwen dat ze wel met haar hoofdje draait. Helaas voor mij word ik gepakt op m’n paniekstoornis en dat ik me teveel zorgen maak, maar de papa vindt het anders ook echt niet tof en maakt zich ook zorgen. Dus daar kunnen ze het niet op schuiven. Gelukkig gaat het de rest van de dag wel goed, al zijn papa en ik heel erg gefocust op dat we moeten ingrijpen.
Dag 6 is het weer eens wakker worden na een onrustige nacht. S heeft daarom de hele nacht bij papa op de borst gelegen zodat ik even door kon slapen. We hebben besloten het wegen van vandaag over te slaan en morgen weer te kijken. Gisteren was het navelstompje al bezig met loslaten en dat zet vandaag door al is het nog niet helemaal los. Ons was in het ziekenhuis verteld dat het langer kon duren omdat we een cordring gebruiken, maar dat blijkt dus onzin te zijn. M’n borsten worden goed leeggedronken en ik heb dus eigenlijk gewoon amper last van stuwing gehad, zo fijn! S is verder lekker tevreden en alert en kijkt graag om zich heen. Zodra ze in slaap is gesukkeld ligt ze heel tevreden met lachstuipjes. Vandaag ben ik na het douchen even naar beneden geweest omdat ik die 4 muren toch wel echt zat begin te worden. Zeker als je al claustrofobisch bent, dan schiet dit natuurlijk niet op. Dus even beneden zijn was super fijn! De rest van de dag verloopt rustig.
Dag 7 is weer wakker worden na een betere nacht. S is vandaag weer gewogen en ze is alweer aangekomen! Ze gaat alweer hard richting haar geboortegewicht, dus daar hoeven we ons geen zorgen meer om te maken. Het navelstompje is er vandaag wel afgevallen en ze heeft dus een prachtig naveltje! Ik voel me vandaag wat minder prettig omdat ik een enorm zwaar gevoel heb van beneden en ook ergens bang ben dat de hele boel verzakt is. Maar hier moest ik me geen zorgen om maken omdat dit gevoel komt van de zwelling door de bevalling. Alles zag er hartstikke goed uit dus daar moet ik vertrouwen in hebben. Wel betekent het dat zodra ik begin te voelen dat de boel weer zwaar word, ik mijn grens voor die dag berijkt hebt. S doet het super goed en wat mogen wij eigenlijk in onze handjes klappen hoe goed het allemaal gaat. Het is zo’n enorm verschil vergeleken met na de bevalling van J. Super fijn dit! Vandaag weer lekker even beneden gezeten en dat was wederom enorm fijn. De kraamzorg blijft ook steeds ontzettend enthousiast over de manier waarop wij de kraamweek doorkomen en dat is toch ook een flinke schouderklop vind ik.
Dag 8 is ook weer fijn wakker worden. Eigenlijk is er buiten dat de kraamweek wordt afgesloten niet zoveel bijzonders vandaag. Ergens ben ik enorm verdrietig dat de kraamweek erop zit, want de kraamhulp was dit keer wel echt heel erg fijn. Ik heb twee superfijne kraamvrouwen gehad die zeker hebben bijgedragen aan een mooie kraamperiode. Ik heb het badderen tot het einde uitgesteld om zoveel mogelijk te kunnen genieten van de baby geur van S. In tegenstelling tot J vond S het badderen wel echt heerlijk en fijn. Ze genoot er intens van. De kraamzorg deed S in het grote bad en J mocht daar rustig bij zitten en helpen. Hier heb ik wat foto’s en filmpjes van gemaakt, dus dit kunnen we altijd terug zien. Om 12.30 uur is het dan tijd om afscheid te nemen en om het vanaf dan echt helemaal zelf te moeten doen. Dit vond ik wel echt even heftig en ik heb het bijna niet droog gehouden. Er is een heel lief berichtje aan ons en S achtergelaten in het kraamboekje en ik weet zeker dat ik dat nog vaak terug ga lezen. De borstvoeding loopt nog steeds super, geen stuwing, slapen gaat redelijk goed, dus al met al mogen we niet klagen.
Er waren twee dingen waar ik heel erg tegenop keek als het om de kraamweek ging. Dat was één mijn eigen herstel en twee zou de kraamzorg me wel bevallen? Omdat ik bij J bevallen ben middels een keizersnede ging het herstel niet echt zoals ik het voor ogen had. Ik had enorm veel pijn en kon amper bewegen en slapen was al helemaal dramatisch. Ik stond dus eigenlijk al direct ingesteld op weer zo’n dramatisch herstel, maar dit viel me na een natuurlijke bevalling alles mee! Ja de boel daar beneden is enorm beurs, gezwollen en het doet was pijn, maar het is zoveel beter te doen dan het herstel na de keizersnede. De pijn die ik nu heb is bij lange na niet zo erg dat ik enorm belemmerd word qua bewegen en slapen is nu zoveel fijner. De kraamhulp na de geboorte van J was ik alles behalve tevreden mee was. Ze was echt heel lief hoor en deed haar werk goed, maar echt een klik had ik niet met haar. Een gezellig gesprek met haar over koetjes en kalfjes zat er bijvoorbeeld al niet echt in en juist dat nuchtere is iets wat ik heel erg fijn vind. Bij de dames van Kraamzorg de 9 maanden heb ik me daar absoluut geen zorgen om gemaakt. We konden het werkelijk waar over alles hebben en wat een gezelligheid was het! Het was gewoon echt heel erg jammer dat de kraamweek zo snel voorbij ging. Mochten we ooit nog voor een derde kindje gaan, dan weet ik zeker dat ik me weer bij hen ga aanmelden. De kraamtranen heb ik niet gehad en die verwachtte ik wel haha. Maar ik denk omdat we er zo relaxt in staan dat die misschien ook wel gewoon niet gaan komen. Voor nu gaan we op richting de tweede week van S en wat ben ik benieuwd hoe zij gaat ontwikkelen. Ik kan niet wachten om alles mee te mogen maken met haar.