Het is abnormaal hoe snel de afgelopen maand voorbij is gevlogen. Voor ik het wist zat de eerste maand er alweer op en was S gewoon al een maand bij ons. De hele newborn fase zijn we inmiddels alweer uit en ze groeit echt als kool. Het blijft nog wel even wennen en aanpassen aan de nieuwe situatie. Vooral J kan haar plekje nog niet echt vinden nu ik eigenlijk voornamelijk bezig ben met S. Maar ik ben ervan overtuigd dat dat met de tijd wel goed komt. Ergens hoop ik snel want ik vind deze situatie zo wel echt lastig hoor. Je wilt niet dat je oudste het gevoel krijgt dat ze niet meer belangrijk is. Lastig, lastig, lastig! We zijn bij het consultatiebureau geweest en daar lees je later meer over. Wel zeg ik alvast, uitgestelde vaccinatie!
Zo snel als de kraamweek voorbij vloog, ging ook de tweede week voorbij. Het was even jammer om zo ineens weer zonder kraamhulp te zijn, want echt de dames waren zo fantastisch. Maar daardoor kwam je ook ineens tijd tekort in een dag. Met S ging alles prima. Haar dagelijkse ritme van slapen, drinken, luier verschonen en alles weer opnieuw blijft er lekker in. Mijn lichaam gaf nog wel duidelijk aan dat ik het nog rustig aan moest doen, dus pas op de plaats helaas. De hele boel daar beneden bleef voelen alsof ik was overreden door een brandweerwagen 🙈 We zijn wel voor het eerst een rondje buiten wezen lopen, maar S heeft daar weinig van mee gekregen. Zij lag heerlijk te slapen in de kinderwagen. J vond het echt fantastisch. We hebben zo’n meerrijdplankje voor aan de Joolz en die kon haar lol niet op. Samen met haar kleine zusje in/op de kinderwagen. Ook hebben we het eerste kraambezoek gehad, dat was best intensief. Vooral in deze corona tijd waar je constant afgezonderd zit en eigenlijk geen bezoek mag is dat dan toch wel heftig. Maar aan de andere kant ook enorm leuk hoor om te kunnen pochen met de nieuwe aanwinst!
De derde en vierde week stond in het teken van een clusterende baby. Man, man, man, wat een drama. Ik begon al te merken dat ze wat vaker wilde drinken en begrijp me niet verkeerd hoor dat is helemaal prima. Maar beginnend om 18.00 uur en pas eindigen om 00.00 uur is echt heftig! Ergens hoopte ik dat dit een paar dagen aan zou houden en ze het nodig had voor de groei, maar het hield niet op. Dit gecombineerd met een baby die enorm last had van krampen omdat ze teveel lucht meehapte maakte het af en toe dat ik de haren wel uit m’n kop kon trekken. Zo besloot ik dus een afspraak te maken met de lactatiedeskundige van Met De Borst Vooruit omdat ik vermoedde dat S een te kort tongriempje en een te strak lipbandje had. Helaas bleek ik gelijk te hebben en werd S doorverwezen naar de Tongriem Kliniek in Groningen. Dit vond ik wel echt enorm spannend hoor, want dit ging geen pretje zijn voor haar. Maar ik hoop vooral dat het drinken zal verbeteren en dat dan de krampjes minder worden. Hoe het hiermee is gegaan lees je in de volgende update. Hopelijk mag ik dan ook melden dat het clusteren is gestopt en er weer wat meer ritme in het drinken zit.
Het bezoek aan het consultatiebureau ging super. S groeit super goed, harder dan waar ik vooraf op ingesteld stond. J groeide op zich prima op mijn borstvoeding, ze volgde haar eigen lijntje. Maar ik had het fijner gevonden als ze iets harder groeide, dan maakte ik me ook geen zorgen om m’n productie. Bij S hoeft dat allemaal niet. De eerste week was even aanpoten, maar daarna trok dat bij. Ze zit net iets boven haar lijntje qua geboortegewicht, dus dat is altijd fijn. Wel had ik me vooraf ingesteld dat ik enorm op m’n lazer zou krijgen omdat ik niet direct wil vaccineren. J is door het hele corona gebeuren constant ziek en S dan natuurlijk ook. Ik zie het zo niet zitten om met dat kleine beetje weerstand haar dan en ziek te laten zijn en een vaccinatie te geven. Dus ik heb aangegeven pas te willen gaan vaccineren als ze 6 maanden oud is en de dame waar ik een gesprek mee had die steunde mij daar compleet in. Ik was stomverbaasd, maar zo kan het blijkbaar dus ook. Ik ging dus met een gerust hart weer naar huis. Baby groeit goed, we doen het goed en ik hoef onze kleine meid nog niet bloot te stellen aan prikjes. Superfijn!
Hoe gaat het nu met J nu er een baby bij is? Nou, dat gaat zeker niet van z’n leien dakje. De eerste paar dagen ging het zo makkelijk dat ik dacht, oké dit gaan we flikken. Maar daarna begon het draken om aandacht. Je zag haar gewoon zoeken naar iets om aandacht mee te krijgen. Negatieve aandacht is immers ook aandacht. Op het bed springen, teveel in S haar gezicht zitten of constant aan haar zitten, mij niet met rust kunnen laten, in de co-sleeper willen kruipen terwijl S daar ligt of aan de co trekken. Zo kan ik nog wel ff doorgaan. Ik vind het best lastig om hier mee om te gaan want voor haar is het ook allemaal nieuw en spannend, maar we moeten natuurlijk wel duidelijk zijn en grenzen stellen met wat ze wel en niet mag doen. Dus dat gaat de komende weken, al dan niet maanden een flinke strijd worden. Maar buiten dit alles is ze wel enorm blij met haar zusje hoor. Ze vind haar heel erg lief en schattig, wil haar steeds knuffelen en vasthouden en in de buurt zijn. Het is echt enorm aandoenlijk! 🥰
Ik ben benieuwd wat de tweede maand ons gaat brengen. We krijgen natuurlijk ook weer te maken met sprongetjes en regeldagen. Dat zal zeker niet altijd even makkelijk zijn, maar zolang we het bekende gezegde ‘het is een fase’ maar onthouden dan komt dit helemaal goed!
Tot snel weer! x